یادداشت معین مرادی، فعال مدنی انجمن ایما در روزنامه‌ی اصفهان امروز
گزارش روزنامه اصفهان امروز از همایش بوی مهر ۱۳۹۶
«خانه امید، خانه دوستی و شادی ماست. من خانه امید را خیلی دوست دارم. اگر خانه امید نبود، نمی توانستم درس بخوانم و به مدرسه بروم. به لطف مربیان مهربان، امسال به مدرسه می روم و خیلی خوشحالم. من این امید را دارم که روزی بتوانم معلم بشــوم و نگذارم کودکانی بی ســواد بمانند. معلمان عزیزم، به اندازه همه روزهای خوب در خانه امید، دوستتان دارم.»
این نامه یکی از کودکان تحت حمایت انجمن ایما و خانه امید در جشن بوی مهر بود. جشنی به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید و پیوستن تعدادی از کودکان حاشیه شهر اصفهان به سیستم آموزش رسمی که در آخرین روزهای شهریورماه برگزار شد.
انجمن ایما که سال هاسـت کـودکان محروم از تحصیل حاشـیه شهر اصفهان را حمایت می کنـد، در حالـی آغـاز سـال تحصیلـی جدیـد را برای این کودکان جشـن گرفت که از بیـن تعـداد 36 نفـر کـودک آموزش دیده در ایـن مرکـز تنهـا 9 نفـر توانسـتند وارد سیسـتم آمـوزش رسـمی کشـور شـوند. ضعـف سیسـتم آمـوزش و پـرورش در ایـران و نبودن تمهیداتی برای محرومین از تحصیل یکی از بزرگتریـن چالش های این سیسـتم است.
معین مــرادی از فعالین این انجمــن در رابطه با محرومیت تحصیلی در بین ســاکنان حاشیه شهر و اقداماتی که ایما در این زمینه انجام داده است می گوید: «واژه محرومیت تحصیلی، شامل افرادی می شود که مطلقا وارد سیستم آموزشی نشــده اند و یا به دلایلی در مقاطع پایین ترک تحصیل کرده اند. در بین ساکنان منطقه ای که ایما پوشش داده است، 12 درصد از تبعه ایرانی بین سنین شش تا 40 سال، بی سواد هستند و البته این رقم در بین اتباع خارجی ساکن در این منطقه بیشتر است.
ایما در منطقــه حصه، 220 کــودک محروم از تحصیل را شناسایی کرد. بیش از 100 نفر از این تعداد اصلا وارد سیستم آموزشی نشده بودند و بقیه به دلایل مختلفی ترک تحصیل کرده بودند. ما از این تعداد، تنها موفق شدیدم 3۶ نفر را در خانه امید، سر کلاس درس بنشانیم که باز از این تعداد 9 نفر با آموزش های فشرده و موفقیت در آزمون توانستند برای سال تحصیلی 9۶ وارد مدارس شوند.»
آموزش های فشــرده به این صورت بود که شش یا چهــار کلاس در 9 ماه آموزش داده شــد. موضوع هــای دیگری چون هزینه کیف و کتاب و شــهریه و ســرویس مدرسه هم بود که ایما سعی کرد در اختیار بچه ها قرار دهد.»
مرادی با اشاره به این که انجمن های مردم نهاد، برای برطرف کردن تمام مشــکالت جامعه گرد هم نیامده اند و تنها توانایی برطرف کردن بخشی از مشکلات و معضالت را دارند ادامه داد: «انجمن های مردمی تنها قادرند قدم های کوچکی بردارند که البته بسیار مؤثر است؛ اما رفع مشکلات بزرگ جامعه به عهده سیستم های دولتی است که در قبال پولی که دریافت می کنند وظیفه ای دارند.»
«متأســفانه هم در رابطه بــا معضلات اجتماعی و مهم تر از آن کیفیت سیستم آموزشی در ایران تا به امروز فعالیت های درستی صورت نگرفته است. مهدکودک ها، مدارس و حتی دانشگاه ها چه آموزش های پیشگیرانه ای درباره اعتیاد به فرزندان ما داده اند؟»
نکته مهــم این که بهترین ســرمایه گذاری در هر جامعــه ای، ســرمایه گذاری بر روی کوکان اســت؛ و جامعه ای که کودکان را رها می کند با مشکلات بسیار جدی در آینده روبه رو خواهد شد. سیســتم آموزش و پرورش در کشــور ما مربوط به 50 سال پیش اســت، این در حالی است که در همه کشورهای اروپایی در این مدت، بارها روش های آموزشی مورد آزمون وخطا و تغییرات قرارگرفته است؛ اما این نهاد در کشــور ما در این سال ها اصلا به دنبال تغییر روش نبوده است. سیستمی که حتی در مواردی منفی عمل کرده و خلاقیت، استعداد و انسانیت را در افراد نادیده گرفته است.
«ایما به یک اشــاره، به دنبال نجات حتی یک نفراست. نجات یعنی توانمند کردن کودکان برای پذیرش مسئولیت اخلاقی و اقتصادی خود در خانواده و جامعه. گرچه ما برای پیوستن بچه ها به سیستم آموزش رسمی باید هفت خوان رســتم را طی کنیم و خود سیســتم آموزش رسمی هم شرایطی برای آموزش محرومین و بازماندگان از تحصیل فراهم نکرده است.»
فائزه کمالی از دیگر فعالین انجمن ایما در رابطه با همایشــی که برای کودکان خانه امید، همزمان با آغاز سال تحصیلی جدید برگزار شد می گوید: «برگزاری این جشن برای بچه هایی بود که برای نخستین بار توانستند به مدرسه بروند و البته تقدیر از بچه هایی که سال های قبل در خانه امید تحصیل کرده بودند. امسال از بین 3۶ نفر از کودکان تحت پوشش خانه امید ایما، 9 نفر با طی کردن آموزش های فشرده، توانستند در مدارس رسمی ثبت نام کنند. دو نفر در مقطع پنجم، چهار نفر در مقطع چهارم و بقیه در مقطع دوم ابتدایی.»
کمالی علت اصلی که از این تعداد تنها 9 نفر توانستند در مدارس ثبت نام کنند می گوید: «متأسفانه مشکلات فراوانی در حاشیه شهرها وجود دارد. مشکلات اقتصادی، فرهنگی که خانواده ها و البته بچه ها با آن روبه رو هستند. پسرانی که مجبورند کار کنند و از تحصیل بازمی مانند، تعصبات خانوادگی که مانــع ورود دختران به مدارس می شود و یا فقر که کودکان را بی انگیزه می کند.
به این دلایل ذکرشده از تعداد 36 نفر تنها 9 نفرامسال وارد مدرسه شدند. 40 نفر از کودکان محروم از تحصیل دیگر هم امسال وارد خانه امید می شوند تا با آموزش های فشرده سال بعد به سیستم آموزش رسمی کشور وارد شوند.
